وضعیت ورزش بانوان کشور و چالش‌های پیش رو
وقتی صحبت از یک ورزشکار حرفه‌ای می‌شود، منظور شخصی است
که ورزش را به‌عنوان شغل انتخاب کرده است. علاوه بر اینکه خود ورزشکار باید بندهای
مربوط به حرفه‌ای بودن را رعایت کند و همچنین باید شرایط حرفه‌ای شدن او نیز فراهم
شود. البته ورزشکاران زن نیز از این قاعده مستثنی نیستند، بانوان ورزشکاران برای
رسیدن به اهداف ورزشی خود با چالش‌های متفاوتی نسبت به مردان روبرو هستند که در
این مقاله به آن اشاره شده است.
جدی نگرفته شدن ورزش زنان در کشور
بخشی از این چالش‌ها، ضعف عناصر اصلی در رابطه با ورزش
بانوان است و در این مورد منظور از عناصر اصلی، دولت نیست. منظورمان کسانی هستند
که در چرخه ورزش بسیار تأثیرگذار هستند. شرکت‌های اسپانسر بزرگ خصوصی یا دولتی که
برای ورزش هزینه می‌کنند و از باشگاه‌ها یا فدراسیون‌های بزرگ حمایت می‌کنند،
برنامه مشخصی برای توسعه ورزش بانوان ندارند و آن را اولویت‌های خود قرار نمی‌دهند.
این مشکل باعث می‌شود که منابع مالی محدودی به ورزش بانوان سرازیر شود. در
نتیجه لیگ‌ها، تیم‌های
ملی، ورزشکاران و مربیان زن سهم مالی کمتری خواهند داشت. این باعث می‌شود ورزش‌های
حرفه‌ای دیگر قادر به رشد نباشند، زیرا درآمد و مفاهیم ورزش
حرفه‌ای ارتباط مستقیمی با یکدیگر دارند.
عدم زیر ساخت‌های کافی در ورزش بانوان
ورزش بانوان دارای زیرساخت‌های نامطلوبی است، به علت نبود
این زیر ساخت‌ها ورزش زنان در سطح قهرمانی و همگانی دچار چالش‌هایی می‌شود. اما
این موضوع نقش مهمی در آینده ورزش بانوان دارد و به طور مستقیم بر بودجه سلامت
کشور تأثیر می‌گذارد. امروزه
بسیاری از زنان میان‌سال و مسن از مشکلات جسمانی رنج می‌برند. زیرا پیش از این نه
فرصتی برای ورزش وجود داشت و نه فرهنگ عمومی جامعه، آنها را تشویق به ورزش می‌کرد.
واقعیت این است که علی‌رغم همه تلاش‌های فرهنگی و اجتماعی انجام شده در سال‌های اخیر، هنوز در همه زمینه‌های مرتبط با این موضوع پیشرفت چشمگیری نداشته‌ایم. بخشی از این چالش و مشکلات ناشی از ناکارآمدی
ساختارهای دولتی است و بخشی نیز به مشکلات اقتصادی ایران برمی‌گردد. به‌طوری‌که
وقتی انسان برای گذران زندگی مجبور است شبانه‌روز کار کند، دیگر توان و فرصتی کافی
برای تمرین و ورزش‌کردن نخواهد داشت.
وجود مشکلات فرهنگی در ورزش بانوان کشور
مشکلات فرهنگی در خانواده ورزش بانوان که ناشی از نبود
سیستم آموزشی مناسب در ورزش قهرمانی است، یک چالش پنهان بوده و سایر مشکلات ورزش
بانوان را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد. ورزشکارانی
که در سطح قهرمانی فعالیت می‌کنند فقط در زمینه‌های فنی و تکنیکی آموزش می‌بینند.
یعنی خبری از آموزش‌های مربوطه به فرهنگ ورزش در ایران نیست. به‌عنوان‌مثال عدم آگاهی از موقعیت ورزشکار از
موقعیتش، ارتباط او با دیگران اعم از رسانه، مربی، باشگاه و... در ورزش بانوان
بیشتر از آقایان است.
در ورزش مردان همه چیز حرفه‌ای‌تر است، رسانه‌ها حضور قوی
دارند و گردش مالی قوی‌تر است؛ بنابراین وجود این سیستم باعث می‌شود ورزشکار و
مربی بالغ و حرفه‌ای‌تر شود.
الزامات رعایت‌کردن حجاب بانوان
یک زن ایرانی به‌عنوان نماینده کشور ما باید در میادین
ورزشی حجاب اسلامی داشته باشد. این پوشش
ممکن است در برخی از رشته‌های ورزشی که تحرکی بدنی کمتری دارند، زیاد مشکل‌ساز
نباشد. اما برای ورزشکاران در رشته‌هایی مانند دو و میدانی، فوتبال، فوتسال،
بسکتبال و حتی برخی از رشته‌های ورزشی دیگر مانند صخره‌نوردی و... حتماً چالش‌برانگیز
است.
آنچه به نظر می‌رسد که نیاز به توجه مسئولین دارد، تشکیل کارگروه‌هایی
برای طراحی لباس‌های مناسب برای هر رشته است تا آمادگی و شرایط بدنی بانوان
ورزشکار ایرانی نزدیک به بانوان ورزشکاران دیگر باشد، تا شرایط برای رقابت به طور
یکسان برگزار شود. نوع و طرح پوشش از جمله موضوعات قابل‌بررسی و تحقیق است که با
بهبود آنها، شرایطی فراهم شده تا بانوان ایرانی بتوانند باحجاب کامل در میادین
ورزشی حاضر شوند و فرصت رقابت پیدا کنند.
رسانه‌ای شدن ورزش زنان
برخی هنوز ممکن است مسائل رسانه‌ای در ورزش زنان را به‌عنوان
یک چالش جدی مطرح کنند. اما واقعیت این است که در حال حاضر ورزش بانوان در سایر حوزه‌های
رسانه‌ای به جز تلویزیون زنده مشکلی ندارد. شبکه‌های اجتماعی، رسانه‌های آنلاین و
مکتوب به وسعت زیاد دیده‌شدن ورزش بانوان کمک می‌کنند.
بنابراین، چالش رسانه‌ای در ورزش بانوان، نقش اصلی خود را
به‌عنوان یک تیتر در مسائل ورزش بانوان ازدست‌داده است. باید پذیرفت که ورزش
بانوان هرگز نمی‌تواند به جایگاهی که فوتبال در رسانه‌ها دارد برسد. زیرا ماهیت
این دو از نظر اقتصادی، اجتماعی و مخاطبی غیر قابل مقایسه است.
گرفتن اجازه از همسر برای خروج از کشور
<
تیم ملی فوتسال بانوان ایران عنوان قهرمانی آسیا را به
دست آورد و نیلوفر اردلان کاپیتان تیم به دلیل عدم تمایل همسرش برای خروج از کشور
در این مسابقات غایب بود. کاپیتان‌های تیم ملی فوتبال و فوتسال نتوانستند در اولین
دوره مسابقات آسیایی از این تیم حمایت کنند. اردلان اولین ورزشکاری زن نیست که با حضور در مسابقات برون‌مرزی
با چنین مشکلی مواجه شده است و قطعاً آخرین هم نیست.
چگونه می‌توان به توسعه ورزش بانوان کمک کرد؟
در این مرحله تمام روش‌ها مربوط به تصمیم‌گیرندگان در
بدنه حاکمیت کشور است. برای هر فعالیتی ابتدا دولت به جیب خود نگاه می‌کند، اگر
بودجه کمی برای ورزش در نظر گرفته شود در نتیجه موارد اولویت‌دار اهمیت بیشتری
پیدا خواهند کرد. به عبارت دیگر، دولت باید بپذیرد که ورزش بانوان همانند ورزش
مردان باید در اولویت قرار گیرد. بدین وسیله به غول‌های صنعتی اجازه ورود به ورزش
بانوان و یا تحمیل مطالبات هزینه‌ای بر ورزش بانوان را بدهد.
ورود پول به ورزش بانوان آغازی برای رفع موانع دیگر است.
زیرا ما باشگاه‌ها، بازیکنان و مربیان پویا و باانگیزه داریم که می‌توانند سخت تلاش
کنند و نتایج مطلوبی را به دست آورند.
مطالب مرتبط جهت
مطالعه بیشتر:
راهنمای انتخاب کتانی ورزشی زنانه
سخن پایانی
در این مقاله از اسپورتلند سعی کردیم بخش از چالش‌های
اساس ورزش بانوان کشورمان را برای شما معرفی کنیم. مسلما برای برطرف‌کردن این
مشکلات نیاز به اراده و خرد جمعی خواهد بود. امیدواریم با رفع این مشکلات شاهد
درخشش هر چه بیشتر بانوان ایرانی در سکوهای افتخار بین المللی باشیم.
